Դրական գնահատելով այս դատարանների ստեղծումը՝ նա, այնուամենայնիվ, կարևորել է այն վիճակը, որում գտնվում է ողջ դատական համակարգը։Ընդունելի համարելով հակակոռուպցիոն դատարանների ստեղծումը՝ Դավիթ Գյուրջյանը նշել է, որ, այնուամենայնիվ, սա հատվածական լուծում է՝ հաշվի առնելով դատական համակարգի չլուծված խնդիրները․ «Մենք կարող ենք զրոյից ստեղծել մասնագիտական դատարան, և դա շատ լավ կլինի, սակայն ընդհանուր վիճակը դատական համակարգում քիչ կփոխվի, որովհետև կոռուպցիոն բնույթի գործերը սահմանափակ շրջանակի գործեր են՝ վերաբերող քրեական օրենսգրքի համապատասխան հոդվածներով նախատեսված հանցագործություններին և ապօրինի գույքի բռնագանձման քաղաքացիաիրավական վարույթները»։ Խնդրահարույց է նաև այն, որ առկա օրենսդրական փոփոխություններով չի բացառվում պաշտոնավարող կամ պաշտոնավարած դատավորների մուտքն այս դատարան, ինչպես նաև վերաքննիչ և վճռաբեկ ատյաններ, որտեղ լինելու են այս գործերը քննող առանձին դատավորներ։
Հակադարձելով մյուս բանախոսի պնդմանն առ այն, որ դատավորները բարեվարքության ստուգում են անցնելու, Գյուրջյանը նշեց, որ գուցե այս դատարանի դատավորները ենթարկվեն որոշակի ֆիլտրման, սակայն ընդհանուր դատական համակարգի բարեփոխումները ճիշտ ուղղությամբ չեն ընթանում․ «2019 թ․-ին այդքան խոսվեց վեթինգի մասին․ արդյունքում Արդարադատության նախարարությունը որդեգրել է մի քաղաքականություն, համաձայն որի՝ կարգապահական վարույթների հարուցման միջոցով են հանձն առել մաքրել համակարգը, ինչը շատ խնդրահարույց ուղի է»։
Կարգապահական վարույթ հարուցող երկու մարմինների՝ Արդարադատության նախարարության և Էթիկայի և կարգապահական հարցերի հանձնաժողովի վարույթ նախաձեռնելու փուլը գաղտնի է։ Սրա հետևանքով կարող են կասկածներ առաջանալ վարույթ հարուցելու օբյեկտիվության նկատմամբ․ «Սա հանգեցնում է նրան, որ երբ Արդարադատության նախարարը մի կարգապահական գործ է բերում քննության, հանրության մոտ կասկածներ են առաջանում, թե ինչու այս դատավորի նկատմամբ բերեցին, մյուսի նկատմամբ՝ ոչ»։ Միակ լուծումը համակարգային բարեփոխումն է, որի դեպքում բոլոր դատավորները պետք է անցնեն նույն ստուգումը։ Տվյալ դեպքում դա կախված չէր լինի արդարադատության նախարարից կամ էթիկայի հանձնաժողովից։
Տրամաբանական համարելով այն, որ հակակոռուպցիոն դատարանների դատավորների համար ստեղծվում են բարձր սոցիալական երաշխիքներ՝ Դավիթ Գյուրջյանը ուշադրություն է հրավիրել մյուս ոլորտներում դատավորների ծանրաբեռնվածության աստիճանի և վարձատրության չափի վրա․ «Այս դատավորներին ևս պետք է հետ պահել կոռուպցիոն ռիսկերից»։ Այնուամենայնիվ, պետք է կիրառել տարբեր գործիքներ՝ դատավորների թվի ավելացում, աշխատավարձերի բարձրացում և այլն։
Կարևոր է նաև, որ Հակակոռուպցիոն դատարան գնացող գործերը քննող Հակակոռուպցիոն կոմիտեն այս գործերը քննի բարձր որակով, այլապես դատարան գնացող գործերի քննությունը կհանգեցնի մեծաթիվ արդարացման դատավճիռների։ Սրա համար էական կլիներ, որ այս կոմիտեի քննիչների պաշտոնները չհամալրվեին նախկին կազմից. «Ես չտեսա, թե հակակոռուպցիոն կոմիտեի ստեղծման փուլում ինչ ֆիլտրման ենթարկվեց անձնակազմը․ մեծամասամբ այն համալրվեց նախկինում պաշտոնավարած անձանց ցանկից»։
Կարևոր է, թե ով է անցկացնում բարեվարքության ստուգումը։ Մեր դեպքում դա Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովն է, որը խորհրդատվական եզրակացություն է տալիս անձի բարեվարքության վերաբերյալ։ Բարձրագույն դատական խորհուրդը նախագահին դատավոր նշանակելու առաջարկություն անելիս կարող է չառաջնորդվել այս եզրակացությամբ։ Խնդիրներ կան նաև ԲԴԽ-ի կազմի մասով։ Հարցին, թե այդ դեպքում՝ որ մարմինը պետք է ստուգի, որպեսզի այն լինի վստահելի, Գյուրջյանը նշել է․ «Պետք է ձևավորվեր նոր մարմին, որը կստուգեր անխտիր բոլոր դատավորների բարեվարքությունը համապատասխան չափորոշիչներով»։
