Սույն հետազոտության նպատակն է վեր հանել այս բնագավառում առկա միջազգային փորձը՝ նպատակ ունենալով բացահայտելու այլ պետություններում ողջամիտ ժամկետի հիմքով արդար դատաքննության իրավունքի խախտման ճանաչման և ոչ նյութական վնասի հատուցման ընթացակարգերը և մոդելները, ինչպես նաև այս բնագավառում առկա միջազգային չափանիշները: Փաստաթղթի հեղինակները հանգում են այն եզրակացությանը, որ ՀՀ օրենսդրությամբ անհրաժեշտ է նախատեսել ողջամիտ ժամկետի հիմքով արդար դատաքննության իրավունքի խախտման ճանաչման և ոչ նյութական վնասի հատուցման առանձնահատուկ դատավարական ընթացակարգ:
Վերլուծությունը միտված է դատավորներին կարգապահական պատասխանատվության ենթարկելու մեխանիզմների անհրաժեշտ թափանցիկության գնահատմանը և դատավորների անկախության երաշխիքների ամրապնդմանն ուղղված առաջարկությունների ներկայացմանը: Հիմնական առաջարկները վերաբերում ենէթիկայի և կարգապահական հարցերի հանձնաժողովի աշխատանքի թափանցիկությունը և հանրային վերահսկողության հնարավորությունը ապահովելուն։
COVID-19-ի պայմաններում ոչ այնքան հրատապ դատական նիստերը սկսեցին հետաձգվել, մի շարք դեպքերում կիրառվեց տեսակապը, որը, թերևս, լավագույն լուծումն է անձանց արդար դատաքննության իրավունքը չխախտելու համար։ Այնուամենայնիվ, այս միջոցը կիրառելիս իրավունքները չխախտելու համար պետք է նկատի ունենալ նաև կոնկրետ գործին առնչվող հանգամանքները։
Այս փաստաթուղթն անդրադառնում է դատական նիստերը հեռավար անցկացնելու միջազգային փորձին, հայաստանյան օրենսդրության կարգավորումներին, պրակտիկային ու խնդիրներին՝ վեր հանելով դրական և բացասական կողմերը, մատնանշելով լավագույն փորձն ու դրանից բխող լուծումները։
Ընտրական հանձնաժողովների գործողությունները եւ որոշումները, ինչպես նաև ընտրությունների արդյունքները վիճարկելու իրավունք ունեցող սուբյեկտների ցանկը ընդլայնելու մասին ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ի հանձնարականները դեռեւս մնում են չկատարված: Փաստաթուղթն անդրադառնում է ընտրողների, դիտորդների և դիտորդական կազմակերպությունների իրավասուբյեկտությունը՝ ընտրական հանձնաժողովների որոշումների և գործողությունների, ինչպես նաև ընտրությունների/քվեարկության արդյունքների վիճարկման հարցերին: