Սույն թվականի հունվարի 16-ին ԱԺ պատգամավոր Մերի Գալստյանը օրենսդրական նախաձեռնության կարգով շրջանառության մեջ է դրել «Էկոլոգիական տեղեկատվության մասին» ՀՀ օրենքի նախագիծը, որի ընդունման անհրաժեշտությունը հիմնավորվել է «Էկոլոգիական տեղեկատվության մատչելիության, որոշումների կայացմանը հասարակության մասնակցության և արդարադատության մատչելիության մասին» կոնվենցիայի կարգավորումների արդյունավետ կիրարկման, էկոլոգիական տեղեկատվության տարածման և մատչելիության ապահովման, ինչպես նաև այլ հիմնախնդիրների կարգավորման անհրաժեշտությամբ։
Իրավունքի զարգացման և պաշտպանության հիմնադրամը, «Թրանսփարենսի ինթերնեշնլ հակակոռուպցիոն կենտրոն» ՀԿ-ն, «Իրավունքների պաշտպանություն առանց սահմանների» ՀԿ-ն, «Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակ» ՀԿ-ն,«Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոն» ՀԿ-ն, «Համայնքային համախմբման և աջակցության կենտրոն» ՀԿ-ն, Հելսինկյան ասոցիացիա իրավապաշտպան ՀԿ-ն, Հանրային լրագրության ակումբը, Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեն, Գորիսի մամուլի ակումբը, Հայկական բնապահպանական ճակատ կամավորական նախաձեռնությունը, «Երևանի մամուլի ակումբ» ՀԿ-ն, Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոնը, «Մարդու իրավունքների հետազոտությունների կենտրոն» ՀԿ-ն, «Իրազեկ քաղաքացիների միավորում» ՀԿ-ն և «Հանուն հավասար իրավունքների» կրթական կենտրոն ՀԿ-ն կարծիք են հրապարակել նախագծի մասին, որում նշում են. «Օրենքի նախագծի ուսումնասիրությունը վկայում է այն մասին, որ մի շարք ոլորտներում նախագծով սահմանված կարգավորումները զգալի հետընթաց են արձանագրում տեղեկատվության ազատության իրավունքի ապահովման բնագավառում գործող իրավակարգավորումների համեմատությամբ»։
Կարծիքը ստորագրած կազմակերպությունները անդրադառնում են հետևյալ հարցերին՝ տեղեկատվության ազատության սահմանափակման հիմքեր, տեղեկատվության տրամադրման ժամկետներ և ընթացակարգեր, գրավոր հարցմանն առաջադրվող պահանջներ, էկոլոգիական տեղեկատվություն տրամադրողի գործողությունների կամ անգործության արտադատական բողոքարկում։ Նշվում է, որ համապատասխան իրավակարգավորումները հիմնականում ուղղակիորեն վերարտադրում են Օրհուսի կոնվենցիայի ընդհանրական ձևակերպումները՝ առանց հաշվի առնելու այն հանգամանքը, որ Կոնվենցիայի նման անորոշ սահմանումները պայմանավորված են մասնակից պետություններում տարբեր իրավական համակարգերի և ինստիտուտների առկայությամբ։ Այսպիսով, առաջարկվող փոփոխությունները հաճախ ուղղակի չեն համապատասխանում ՀՀ իրավական համակարգի առանձնահատկություններին և ձևակերպումներին։
Ամփոփելով կարծիքը՝ կազմակերպությունները նշում են, որ նախագիծը պարունակում է միջազգային չափանիշների, լավագույն միջազգային փորձի, ինչպես նաև գործող օրենսդրության համեմատությամբ մի շարք հետընթաց կարգավորումներ՝ հանգեցնելով տեղեկատվության ազատության իրավունքի անհիմն և անհամաչափ սահմանափակման զգալի ռիսկերի։ Դրան զուգահեռ նախագիծը սահմանում է որոշակի իրավակարգավորումներ, որոնք կարող են նախատեսվել ոչ թե առանձին օրենքի, այլ «Տեղեկատվության ազատության մասին» ՀՀ օրենքի շրջանակներում՝ կրկնություններից խուսափելու նպատակով, ինչպես նաև հաշվի առնելով առանձին օրենքի ընդունման անհրաժեշտության բացակայությունը։ Օրինակ՝ պրոակտիվ հրապարակման ենթակա տեղեկությունների ցանկի ընդլայնմանը, այն պարբերաբար թարմացնելուն, մերժման ոչ ենթակա էկոլոգիական տեղեկատվության ցանկի սահմանմանն ուղղված կարգավորումները կարող են նախատեսվել «Տեղեկատվության ազատության մասին» ՀՀ օրենքում՝ լրացումների կատարման ճանապարհով։
Կարծիքն ամբողջությամբ կարդալու համար սեղմեք ՆԵՐԲԵՌՆԵԼ կոճակը։
