Նա նշել է, որ փաստահավաք առաքելության համար հիմք են ծառայել ականատեսների հետ անցկացված հարցազրույցները՝ որպես առաջնային աղբյուր։ Այդ տեղեկությունները այնուհետև համադրվել և ստուգվել են նաև այլ աղբյուրների և տվյալների հիման վրա։ «Շրջակա միջավայրի բաժնում անդրադարձել ենք կոնկրետ անձանց հայտնած տեղեկություններին։ Մասնավորապես հրկիզող զենքի կիրառման և դրա նկարագրությունների հետ կապված վկայություններին, որոնք հետագայում համադրվել են այլ տվյալների հետ»,- ասել է Պետրոսյանը։
Մի շարք անձինք հայտնել են, որ անձամբ ականատես են եղել հրկիզող զենքի կիրառմանը կամ զգացել են դրա հետևանքները, որոշները հայտնել են, որ այդ մասին տեղեկացել են բարեկամներից և ընկերներից, իսկ յոթ անձ հայտնել է, որ տեղեկացվել է քաղաքացիական բնակիչների ստացած այրվածքների վերաբերյալ՝ կիրառված հրկիզող զենքի արդյունքում։ «Առանց հստակ ռազմական անհրաժեշտության հրկիզող զենքի կիրառումը մարդասիրական իրավունքի խախտում է և ռազմական հանցագործություն»,- նշել է բանախոսը։
Առաքելությանը տրված վկայություններով՝ հրկիզող զենքի նկարագրությունները հանգում են հետևյալ բնութագրումներին՝ երկնքից թափվող կրակի, աստղերի, օրեր շարունակ այրվող անտառների, շնչել չկարողանալու և այլ նկարագրություններով։ Սրանք համընկնում են տեսագրություններով հաստատված մի շարք օբյեկտիվ ապացույցների, պաշտոնական հայտարարությունների, այլ հակամարտությունների ժամանակ կիրառված հրկիզող զենքի արտաքին նշանների, նաև OSINT փորձագիտական խմբի եզրակացությունների հետ։ Խումբը նաև բարձր աստիճանի վստահությամբ արձանագրել է, որ Արցախում հարձակողական գործողությունների ընթացքում կիրառվել են որոշ հրկիզող զինատեսակներ, միջինից բարձր վստահությամբ արտաքին նշանների հիման վրա արձանագրվել է առնվազն երկու հրկիզող բաղադրության կիրառում, որոնց զինատեսակներում կա ֆոսֆորի հավանական առկայություն։
«Հրկիզող զենքի նման կիրառումը Ժնևյան կոնվենցիաների, սովորութային մարդասիրական իրավունքի խախտում է, նաև ենթակա է որակման որպես պատերազմական հանցագործություն»,- ասել է Պետրոսյանը։ Սա հատկապես ընդգծվում է այն համատեքստում, որ այս անտառները գոյատևման աղբյուր են եղել նշված անձանց համար, ուստի երկարաժամկետ կտրվածքում սա վկայում է էթնիկ զտման քաղաքականության մասին։
Անձնական և ընտանեկան կյանքի իրավունքի խախտոմներիւ համատեքստում Պետրոսյանը մատնանշել է․ «Հարցվածների մեծ մասը շեշտել է, որ հոգեկան լարվածության հետևանքով ունեցել է առողջական խնդիրներ, դիմել է բժշկական օգնության, երեխաներն ունեցել են մշտական բնույթ ունեցող վախի զգացում, հատկապես բարձր ձայների դեպքում, դող, արձանագրվել են հիշողության հետ կապված խնդիրներ, հրաժարում սննդից, ուշագնացություն և այլն»։
