ՀՀ քրեական դատավարության նոր օրենսգրքով առաջարկվել է նաև փոխել քննչական ենթակայությունը սահմանող դրույթները։ Քննարկումների արդյունքում որոշվել է պետական պաշտոնյաների կատարած խոշտանգումների գործերը պատվիրակել Քննչական կոմիտեին, սակայն դրությունն այլ է նրանց կոռուպցիոն հանցանքներին, որ պետք է քննի Ազգային անվտանգության ծառայությունը։
Նշելով, որ հարցի նկատմամբ պետք է դրսևորվի համակարգային մոտեցում, Դավիթ Գյուրջյանը առաջարկել է անդրադառնալ գործող օրենսդրությանը․ «Եթե ուսումնասիրենք գործող օրենսդրությունը թեկուզ այս խմբագրությամբ, ապա կտեսնենք, որ քննչական յուրաքանչյուր մարմնի վերաբերյալ առկա է առանձին ակտ, որոնցում նկարագրված են տվյալ մարմնի գործունեության նպատակը և սկզբունքները»։ Շարունակելով՝ փաստաբանը հավելել է, որ Քննչական կոմիտեի դեպքում հստակ ամրագրված էին անկախության և ինքնուրույնության սկզբունքները, ինչն ակնհայտ անհրաժեշտություն է քննչական մարմնի համար․ դրանք պետք է լինեն անկախ, ինքնավար մարմիններ։ ԱԱԾ-ի դեպքում նշված է պետության, հասարակության և անհատների անվտանգության մարմինների անվտանգությունը․ «Ոչ միայն չկա սկզբունք, որ այն անկախ է, այլև հստակ ամրագրված է, որ այն գործում է վարչապետի ուղիղ ենթակայության տակ»։
Ամփոփելով՝ Գյուրջյանը եզրակացրել է, որ որոշում կայացնողը շատ պարզ ընտրության առաջ է եղել․ եթե ձևավորվում է հակակոռուպցիոն կոմիտե, որը պետք է ձևավորվի ՀՔԾ-ի կադրերից, ուստի կանգնել է ընտրության առաջ․ կա՛մ պետք է մնա ՀՔԾ-ն, կա՛մ ԱԱԾ-ն․ գայթակղությունը մեծ է եղել թողնելու վերջինը։ Ըստ փաստաբանի՝ իդեալական պայմաններում պետք է լիներ մի մարմին, որը կքններ քննչական մարմինների և պաշտոնատար անձանց վերաբերյալ գործերը, իսկ ԱԱԾ-ի քննչական դեպարտամենտը տեղ չունի ԱԱԾ-ում։ Այնուամենայնիվ, փորձագետը իրատեսական չի համարել այս սխալն ուղղելը մինչև նոր քրեական դատավարության օրենսգրքի ուժի մեջ մտնելը, քանի որ պետք է ձևավորվի նոր մարմին, և կարող է լինել ֆինանսների խնդիր։
